Weekend in Agadir

Omdat 21 juli ook een dag vakantie betekent voor de junior-assistents (J.A) van de BTC, was het voorbije weekend de uitgelezen kans om Agadir te bezoeken en, voor mij persoonlijk, om kennis te maken met de andere J.A's in Marokko. Ik was me namelijk minder bewust van het feit dat maandag een dag congé betekende. Lees: ik wist van niks tot zondagmiddag omdat ik de datum niet bijhoud en omdat ik mijn vakantiefiche nog niet bekeken had :) Ik ben vandaag dus gewoon naar het werk vertrokken maar heb het rustig aan gedaan.

Terug naar Agadir:

Agadir is voor toeristen wat Leuven is voor studenten: leeg als ze er niet zijn en overvol als ze er wel zijn. Zowel Europese als Marokkaanse toeristen zoeken er zon, zee, strand kortom een plaats om te relaxen. 's Nachts flikkert de stad door de vele neontitels boven cafés en disco's. Overdag lijkt het of de Europese en Amerikaanse (de bleekscheten grof gezegd want dat is het kenmerk waarop ik me baseer om iemands nationaliteit te kennen (pedagogisch en ethisch onverantwoord, ik weet het ;) )) de microwereld van hun hotel verkiezen om de dag door te brengen terwijl de andershuidkleurigen een echt strand en een echte plas water (i.e. de Atlantische oceaan) prefereerden boven een zandbak en een zwembad.

Ik was mijn zwempak kwijt (tijdelijk, comme habitude, 't zal wel weer op een of andere onmogelijke plaats liggen) zodat mijn eerste taak dus het zoeken daarvan werd. Moet je echt eens proberen: een zwempak zoeken in een Marokkaanse toeristenstad waar je de weg niet kent. Gemakkelijk, zeg je? Want 't is een badstad en de helft van de mensen verliest toch zijn zwempak? Ja, dat dacht ik ook. Niet dus. 't Kwam erop neer dat ik met een of andere 20-jarige verkoper een aantal winkels afging om aan allerlei andere 20-jarige verkopers te vragen of ze misschien een zwempak hadden waar de 'mademoiselle' (ikke dus :)) in paste. Er werden me een heleboel zwemkostuums getoond van de meest gênant blote tot gouden dingetjes. Op mijn vraag naar een zwempak uit één stuk kwam het antwoord dat dat uit de mode was. 'Maar ik denk dat een bikini u heel goed past hoor 'mademoiselle'. Jaja, zal wel! Nuja, uiteindelijk toch iets gevonden (van Gaultier apropos, wie weet is 't wel echt) Veel te veel betaald maar allé, ik had dan toch iets om mee te gaan zwemmen.

Voor de rest een super weekend gehad: genoten van zon, zee en strand zoals het hoort, ijsjes, pizza's en calamari's gegeten, gebabbeld met de andere J.A's, naar een disco geweest waar een 80-kerel met een aantal pubermeisjes rond zich aan het 'dansen' was en een 40-jarige madam uit de bol ging met een 16-jarige ventje. Maar voor de rest waren de mensen normaal hoor ;)

Dat weten we dan weeral hè: als ik het kalme, rustige leven in Tiznit (en laten Ouijjane) even beu ben, verdwijn ik in de 'geciviliseerde toneelscène' van Agadir (om na een uur te beseffen dat ik toch eerder thuishoor in Tiznit dan in deze ietwat vulgair aandoende toeristenstad)

A la prochaine!