Ramadan en 'het kleine feest'

De Ramadan is reeds een maand afgelopen maar ok, beter laat dan nooit :) Om uw eerste vraag te beantwoorden: ja, ik heb de hele Ramadan braaf gevolgd. Uw tweede vraag: eh ja, van tijd tot tijd was het wel moeilijk (moe!!). En uw derde vraag: Omdat de filosofie die achter de Ramadan zit me wel aanstaat: solidair zijn met mensen die wegens een gebrek aan middelen het hele jaar door verplicht zijn een zeker 'Ramadansysteem' te volgen (gebrek aan eten, drinken en slaap). Natuurlijk speelt mijn ego ook wel mee: ben ik in staat om een maand lang het ritme van de Ramadan te volgen? Kwestie dat de vader van de familie beweerde dat ik dat onmogelijk kon volhouden en ik dus, aagetast in mijn eergevoel, wou bewijzen dat ik dat best wel kon. Dus het respect van de plaatselijke bevolking heb ik er ook mee gewonnen want het is natuurlijk als een lopend vuur de ronde gegaan dat er een gekke buitenlandse vrouw mee de Ramadan deed.

Je bio-ritme wordt door de Ramadan wel serieus dooreengehaald: 3.30u opstaan et 'ontbijten', proberen nog wat te slapen tussen 4.30u en 7.00u, de bus nemen om 8u, werken van 9u tot 15u, de bus nemen om 16.30u (ja, om 16.30 want zo veel bussen zijn er niet), thuiskomen om 17.30, slapen tot 19u, eten, slapen of tv-kijken, eten om 11u en (zucht) slapen van 12.00 tot 3.30u. En dat een maand lang! (In tweekend: heel de dag half liggen maffen). En alle Marokkanen beweren dat dit goed is voor de gezondheid en dat je dan een heel jaar niet ziek wordt (allé, dat beweert de vader van de familie). Niet waar, natuurlijk, een week later was ik zo ziek als een hond, niet erg, iets verkeerd gegeten denk ik. Neen, eerlijk, naar mijn idee is dat helemaal niet goed voor je gezondheid omdat de meesten behoorlijk veel eten 's avonds. Inderdaad, Ramadan betekent helemaal niet dat je op dieet gaat, in tegendeel, terwijl het bij ons idee van dieten de bedoeling is weinig te eten en zo weinig mogelijk honger te hebben, is het hier net de bedoeling om zo veel mogelijk honger te hebben en toch ruim voldoende, zelfs beter dan de andere maanden, te eten.

De Ramadan wordt afgesloten met 'het kleine feest' (in tegenstelling tot het grote feest 'le fête du mouton'). Dit feest betekent een hele dag op familiebezoek gaan, praten, eten, je amuseren,... In mijn geval: mensen ontmoeten, een mengeling van Tashelhit en Frans brabbelen, TV-kijken en slapen, slapen, slapen.

Nu zijn we een maand verder, alles gaat goed met mij en de familie waarbij ik in huis ben. De vader is naar Casablanca vertrokken om werk te zoeken, zijn oudste zoon zit ook in Casablanca, de tweede oudste zit op internaat in Tiznit. De jongste zoon gaat naar school in Ouijjane en de moeder en de dochter zitten thuis. Hasna heeft haar studies opgegeven omdat de levensomstandigheden in Tiznit voor haar onhoudbaar waren. Jammer want studeren is toch wel heel belangrijk voor iedereen maar zeker voor de vrouwen hier. Ze is zelf niet erg gelukkig met de beslissing maar zag thuisblijven en de kennis die ze heeft opgedaan gebruiken 'om mijn kinderen een beter leven te geven' als het enige alternatief. Er zijn heel veel meisjes in het dorp die zich in deze situatie bevinden: ze verlaten vroeg hun studies en 'wachten' tot ze kunnen trouwen en een eigen huishouden uitbouwen.

Voor mij persoonlijk loopt het leven lekker al zijn de dagen lang: ik vertrek om 8u en kom om 19.30u thuis. Kwestie dat we met de bureau nog altijd niet naar het dorp verhuisd zijn en ik dus elke dag met de bus over en weer moet. Nogal een geluk dat ik mijn eigen eten niet hoef te maken want dat zou er maar zielig aan toegaan :) Neen, ik maak mijn 'bokes' voor 's middags en 's avonds schuif ik mee aan tafel om tajine te eten. De moeder heeft gelukkig beslist dat de tajine naar 's avonds verschuift ipv 's middags 'want anders eet Annelies alleen maar brood en spagettit (idd :) ) en dat is niet goed voor haar gezondheid'. Allé, dat is de uitleg die Hasna me gisteren gaf. Ik ben ze dankbaar want inderdaad tajines zijn een stuk evenwichtiger dan pasta's ;)

Voor de rest: in het weekend een groententuin aangelegd met wortelkes, courgettes en rapen. Amai, wat een werk: eerst de grond omkappen met de houweel, dan ontstenen (ont-rotsblokken!), dan water geven en bemesten, en steentjes leggen om het terrein af te bakenen. En de zondag hebben we geplant. Mijn handen zijn volledig kapot: blaren die vies open liggen maar ok, dat zal wel weer genezen. Nu afwachten wat er uitkomt :)